Tecdîd-i iman / İman yenilemek

Selamun aleyküm hocam

Bir yakınım bana bu soruyu sordu cevap veremedim.Cevap verirseniz çok iyi olur.

İnanılacak hususların tümüne şüphesiz iman eden  bir kişi  bilmediğim bir sebepten dolayı imanım gitmiş ve şu an imanım ya yoksa düşüncesi ile tecdidi iman duasını okuyor.

Bu kişinin "bilmediğim sebepten dolayı imanım gitmiş ve şu an imanım ya yoksa" düşüncesi küfür müdür?

Bi sorunuzda acaba küfür olan bir inancım varsa diye sorulmuş size onu okudum.Ama benim sorum küfür olan bir inancım var mı diye şüphe etmek değil.Mesela inançla ilgili biri şaka yapmıştır ben de bilmeden gülmüşümdür.Bu ve benzeri bir anlık olabilecek şeylerde.

Soru: Erkan canlı tarafından yazıldı. Kategori: Soru – Cevap

*******

Ve aleyküm selam.

Sözünü ettiğiniz http://www.halisece.com/sorulara-cevaplar/3500-el-hamdulillah-muslumanin-imanim-var-ama-allah-indinde-musluman-miyim-onu-bilmiyorum-demek-2.html bu linkteki soruyla sizin şimdiki sözde sorunuz, esas itibariyle aynı “saçmalama” kategorisine girer. Bunların mahiyet, hüküm ve nitece itibariyle herhangi bir farkı yoktur. Türkçemizdeki o hoş ve güzel tabiriyle, “Ha Hasan kel, ha kel Hasan”… Ama madem o kesmediyse, şu linke de bir göz atıp dikkatlice okuyabilirsiniz: http://halisece.com/sorulara-cevaplar/3870-o-kadar-vesveseliyim-ki.html

Öncelikle bunları hatırlatıp ikazımızı yaptıktan sonra da bir nebze de olsa bir şeyler söylememiz gerekirse, şunları kaydedebiliriz:

1. İmanda şüphe asla câiz değildir. Onundir ki Ehl-i Sünnet âlimleri, Müslüman mısın? Sualine, “Müslümanım el-Hamdülillâh, Mü’minim hakka (tereddütsüz, hakikaten-gerçekten)” diye cevap verilmesi gerektiğini belirtmişlerdir. Çünkü iman mevzuunda bir mü’minin; "İnşâallah ben mü’minim" demesi dahi câiz olmaz.

Neden?

Zira iman hususunda "İnşallah" cevabı, şüpheyi gerektirir veya şüphe ihtimâli olduğunu ifade eder. Bu da caiz değildir. Bu söz, hayatta olan bir kimsenin "İnşâallah ben canlıyımdemesine benzer. (İmam Şâfiî'ye göre ise, bir kimsenin "İnşâallah ben mü’minim" demesi caizdir.) 

2. “İnanılacak hususların tümüne şüphesiz iman eden  bir kişi  bilmediğim bir sebepten dolayı imanım gitmiş ve şu an imanım ya yoksa düşüncesi ile tecdidi iman duasını okuyor. Bu kişinin ‘bilmediğim sebepten dolayı imanım gitmiş ve şu an imanım ya yoksa’ düşüncesi küfür müdür?”

Aslında geneli itibariyle bu sualinizin cevabı yukarıda verildi. O bakımdan kısaca tecdîd-i iman meselisini de hatırlatıp yazıya noktayı koyalım.

Israrla hatırlattığımız gibi, öncelikle şüphe ve vesveselerin kalbten atılması gerekir. Bir mü’minin kalbinde bu iki zıt şey birlikte bulunamaz. Ondan sonra da iman, ibadet ve amellerine ihlâsla devam etmekle birlikte sık-sık veya zaman-zaman, "Allâhümme innî ürîdü en üceddide'l-îmâne tecdîden bi-esrâri Lâ ilâhe illallah Muhammedün Rasûlüllah, Lâ ilâhe illallah Muhammedün Rasûlüllahi hakkan, Lâ ilâhe illallah Muhammedün Rasûlüllahi hakkan ve sıdkan" diyerek iman tazelemesi, bırakınız hatayı-kusuru-küfrü gerektirmeyi, aksine gayet güzeldir, hatta herkesin buna devam etmesi gerekir.

Tamam mı Erkan Canlı?

Yoksa kişi imanı eskitir, hatta -Allah korusun- kaybeder de haberi bile olmaz. 

Şu linke de bkz. http://halisece.com/sorulara-cevaplar/765-tecdid-i-iman.html

Go to top